سال 1395 با همه سختیا غما و غصه هاش گذشت ، ولی واقعیتش اینه سال و ماه و روز و هفته برای اینه که یه چیزی به اسم زمان داشته باشیم یه میزان و اندازه،اما واقعیش اینه که ماییم که میگذریم نه سال ماییم که مثه بهار شکوفه میزنیم و سبز میشیم و تو تابستون به اوج شادابی میرسیم و تو فصل خزون شروع میکنیم به ریزش و توزمستون میریم به خواب  ابدی ، بهتره از عمری که خدا فقط یبار بهمون دااده درست استفاده کنیم خوب و پاک زندگی کنیم و کارای نیکی به جا بذاریم ،ان شاءالله 

آغازسال 1396 مبارک